हावाहुरीले रुख ढालेपछि किचिएर एक जनाको मृत्यू

समय त अवश्य लाग्ला बुवा 

धैर्य  राख्नु न पार गर्नेछु त्यो हरेक कठिनाइ

हजुर को हात खुट्टामा परेको छालाको 

मल्हम बननु बाकि नै छ,

 त्यो तीतो बोलीको प्रहारलाई मिठास बनाउन बाँकी नै छ

समय त अवश्य लाग्ला बुवा

मात्र धैर्य  त राख्नु 

 

तयार छु म त्यो काँडाको बाटो हिड्न

यो अँध्यारो रातमा बिहानीको प्रतीक्षा गर्न

यो अनजान सहरमा आफूलाई खोज्न 

 यो आँखाको आशुलाई मुस्कानमा परिवर्तन गर्न

समय त अवश्य लाग्ला बुवा,

मात्र धैर्य  त राख्नु 

 

त्यो हजुरको चाउरी परेको मुहारलाई हँसाउनु बाकी नै छ

आमाको लागी उनलाई मन परेको सारी किन्न बाकी नै छ

हजुरको सिलेको चपल हटाएर नयाँ चपल किन्न बाकी नै छ ,

त्यो हजुरको पसिनाले भिजेको गञ्जीलाई सुकाउन बाकी नै छ

समय त अवश्य लाग्ला बुवा

मात्र धैर्य  त राख्नु बुवा

 

तपाई रातीराती थाकेर सुत्नै न सकेको रात याद छ मलाई 

मलाई पैसा पठाउन नपुग्दा त्यो तनाव याद छ मलाई 

तपाईँको त्यो हरेक रिसाईमा माया लुकेको था छ मलाई 

मेरो हरेक कठिनाइमा मेरो प्रेरणा बनेर उभेको याद छ मलाई 

समय त अवश्य लगला बुवा

मात्र धैर्य  त राख्नु 

 

बुवाको मुख हेर्नेदिन बुवा बिनाको कस्तो हुन्छ थाहा मलाई 

जहाँ भए पनि हजुरको हाथ मेरो सिरमा छ, थाहा छ मलाई

 बुवा भएर यतिकै सफल भएकी म 

त्यसपछि के सम्भव र के असम्भव  सब उस्तै लाग्छ मलाई

समय त अवश्य लगला बुवा

मात्र धैर्य  त राख्नु

---